Ολόκληρη η ομιλία μου στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Είμαστε εδώ όλες και όλοι, με τις αξίες και το πάθος μας, με το χρέος που μας ανέθεσε ο λαός, απέναντι στη χυδαία και αντιθεσμική θέση του «αυτά κρίθηκαν» ή του «41% και μη μιλάτε».
► Ιστορική αποτίμηση
Σε στιγμές σαν κι αυτές, οφείλουμε να αναστοχαστούμε, να επισκεφτούμε ξανά και να αξιολογήσουμε τις κρίσιμες καμπές της συλλογικής πολιτικής μας διαδρομής.
Μιας διαδρομής που ταυτίστηκε με τις μεγάλες τεκτονικές αλλαγές στην ελληνική πολιτική ζωή.
Ο Αλέξης Τσίπρας υπήρξε πρόεδρος του κόμματος για 15 χρόνια. Φίλος, σύντροφος και συνοδοιπόρος για όλες και όλους μας.
Υπό την ηγεσία του το κόμμα, η παράταξη έφτασε να διεκδικεί και να κερδίζει τη διακυβέρνηση.
Και πιστώνεται, πέρα από κάθε αμφιβολία, ότι αξιοποίησε με επάρκεια όλο το πολιτικό και ιδεολογικό οπλοστάσιο του χώρου μας.
Στις κατάλληλες στιγμές. Οι οποίες δεν ήταν μία και δύο. Ήταν αλλεπάλληλες.
Στιγμές στις οποίες η έγκαιρη ανάγνωση των συνθηκών έσμιξε με τη θεωρία και τις ιδέες μας και παρήγαγε πολιτικό αποτέλεσμα.
Από τις αρχές τις περασμένης δεκαετίας.
Το 2011 αντιληφθήκαμε ότι οι συνθήκες, εκείνες οι ταραγμένες συνθήκες στα πρώτα χρόνια των μνημονίων και οι μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις, απλώς θα υποχωρούσαν χωρίς πολιτικό αποτέλεσμα αν δεν υπήρχε μία άλλη πρόταση διακυβέρνησης, ένα πρόγραμμα που θα έβγαζε τη χώρα από την καταστροφή.
Τότε μπήκε για πρώτη φορά τον στόχο της κυβερνησιμότητας για την Αριστερά.
Το 2011 διατύπωσε για πρώτη φορά πρόταση διακυβέρνησης και κοινής εκλογικής καθόδου σε όλες τις αριστερές και προοδευτικές δυνάμεις.
Μπορεί να μην τελεσφόρησε η πρόταση εκείνη τη στιγμή, αλλά λίγους μήνες μετά, το 2012 την αγκάλιασε ο λαός και έφτασε το κόμμα στο 27% και στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Είχε αρχίσει να αποδίδει το σχέδιό μας που βασιζόταν στο τρίπτυχο Ευρώπη – Κινήματα – Συμμαχίες.
Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε ισχυρή και ξεκάθαρη γνώμη και στρατηγική για τη διεθνή θέση της Ελλάδας. Η, δε, ευρωπαϊκή πολιτική δεν είχε δευτερεύουσα θέση στην ατζέντα μας. Καταθέσαμε συγκροτημένες θέσεις για τις αναγκαίες αλλαγές σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Διατυπώσαμε την αξία της ενισχυμένης ευρωπαϊκής αλληλεγγύης και τις πάντα επίκαιρες θεσμικές αλλαγές για την επιβίωση της Ευρώπης, το ευρωπαϊκό επίδομα ανεργίας, τον αυξημένο κοινοτικό προϋπολογισμό, τον κοινό Ευρωπαίο υπουργό οικονομικών και υπουργό κοινωνικών υποθέσεων.
Χαρακτηριστικό της αναγνώρισης της πίστης μας στην Ευρώπη, η ανακήρυξη του Αλέξη Τσίπρα ως υποψηφίου προέδρου της Κομισιόν το 2014 από όλα τα κόμματα της ευρωπαϊκής Αριστεράς. Αυτό δεν ήταν δευτερεύον. Οι δυνάμεις που επιθυμούν να ηγεμονεύσουν δεν μπορεί παρά να έχουν σαφή στρατηγική για τη διεθνή θέση της χώρας.
Η θέση του ΣΥΡΙΖΑ για τα κινήματα. Όταν ξέσπασε το Κίνημα των Αγανακτισμένων οι κυβερνητικές δυνάμεις (ΝΔ και ΠΑΣΟΚ) το αντιμετώπισαν με εχθρότητα, ενώ άλλες δυνάμεις της Αριστεράς με καχυποψία. Εκείνη την περίοδο υπήρχε και ο κίνδυνος του φασιστικού σπόρου.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, έχοντας πίστη ότι τα γνήσια λαϊκά ξεσπάσματα μπορούν να συμβάλλουν στις μεγάλες δημοκρατικές αλλαγές, βρέθηκε δίπλα και μέσα στον κόσμο, δοκιμάζοντας τις ιδέες του.
Και με τη στάση του μετασχημάτισε την αγανάκτηση σε προσδοκία για πολιτική αλλαγή. Γιατί για εμάς πολιτική χωρίς λαϊκή κινητοποίηση είναι απλώς τεχνική της εξουσίας. Και λαϊκή κινητοποίηση χωρίς πολιτική στρατηγική και διέξοδο, σημαίνει ότι η λαϊκές προσδοκίες δε θα γίνουν εφαρμοσμένη πολιτική.
Αυτές οι κομβικές επιλογές μάς έφεραν στη θέση της ηγεμονικής δύναμης μέσα στον προοδευτικό χώρο. Όχι απλώς η πτώση της απήχησης των κομμάτων του παλαιού δικομματισμού.
Έτσι καταφέραμε να κερδίσουμε τη διακυβέρνηση.
Την περίοδο 2015 – 2018 παλέψαμε με τη χρεοκοπία και με εγχώρια και διεθνή συστήματα για να σώσουμε τη χώρα από την καταστροφή.
Και το 2018 τη βγάλαμε τη χώρα από τα μνημόνια
Αποδείξαμε ότι όποτε και αν χρειαστεί να συγκρουστούμε με συμφέροντα το κάναμε. Κι αν έχουμε υποστεί πόλεμο, όλοι μας, αλλά και εγώ προσωπικά είναι γιατί υπερασπιστήκαμε το δημόσιο συμφέρον. Αυτό ήταν, είναι και θα είναι το καθήκον μας. Δε θα απιστούμε από αυτό το καθήκον. Θα το τηρούμε απέναντι στο λαό και το δημοκρατικό σύνταγμα.
Έχουμε υποστεί πόλεμο, και όχι μόνο αντέξαμε, αλλά είμαστε εδώ και προχωράμε. Και είμαστε έτοιμοι να υπερασπιστούμε το δημόσιο συμφέρον ξανά. Δεν μπορούμε να υποσχεθούμε ο ένας στον άλλο έναν υγιεινό περίπατο επιστροφής στην κυβέρνηση.
Θα ήταν ψέμα. Δεν υπάρχουν ροδοπέταλα και καλωσορίσματα σε αυτό το δρόμο. Υπάρχει πολιτικός αγώνας και μάχη.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Το 2019, πριν τις εκλογές, έγινε ακόμα ένα σημαντικό βήμα παρά τους δισταγμούς και τις δημόσιες έντονες διαφωνίες.
Επαναπροσδιορίσαμε και επικαιροποιήσαμε την ταυτότητά μας. Είπαμε ότι η σύγχρονη αριστερά πρέπει να εκφράσει όλες τις θετικές παραδόσεις του αριστερού και προοδευτικού κινήματος. Ότι το εγχείρημά μας αφορά οργανικά πολίτες από την αριστερά ως το προοδευτικό κέντρο.
Πρέπει όμως να το παραδεχτούμε.
Το 2019 ο λαός μάς έδωσε εντολή μετασχηματισμού, την οποία δεν ολοκληρώσαμε για λόγους αντικειμενικούς και υποκειμενικούς.
Δεν τολμήσαμε από το 2019 να απευθυνθούμε στη βάση του κόμματος για να εκλέξουμε πρόεδρο και συλλογική ηγεσία.
Δεν δουλέψαμε όσο θα έπρεπε για να διευρύνουμε την επιρροή των ιδεών της αριστεράς και της προοδευτικής παράταξης στον συνδικαλισμό, στην αυτοδιοίκηση, στις ενώσεις μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων.
Σε αυτή την 15ετή πορεία συνασπίστηκαν μαζί μας εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες. Αγωνιστές και αγωνίστριες της αριστεράς, της κεντροαριστεράς και του κέντρου.
Χιλιάδες πολίτες που ανταποκρίθηκαν στη στρατηγική της διεύρυνσης, η οποία δεν εκκίνησε το 2019, αλλά αρκετά χρόνια πίσω. Αντιμετωπίστηκε με σκεπτικισμό και πολλές φορές με έντονες αντιδράσεις.
Ο μετασχηματισμός, όμως, εκκίνησε αργά και προχώρησε πολύ λίγο. Δεν είναι κρυφό ότι απέναντι σε αυτή την επιλογή υπήρχαν αντιδράσεις και μάλιστα έντονες.
► Εκλογικό αποτέλεσμα 2023
Το αποτέλεσμα των πρόσφατων εκλογών ήταν μία μεγάλη ήττα. Η παραίτηση του Αλέξη Τσίπρα, μετά από 15 χρόνια στην ηγεσία του κόμματος και 10 χρόνια ηγεμονίας στον χώρο, μας προκάλεσε πρωτίστως ένα μεγάλο συναισθηματικό σοκ.
Και μας έφερε μπροστά σε ευθύνες, που καλείται να σηκώσει στους ώμους του καθένας και καθεμία από εμάς.
Προχωρούμε, με την αναγκαία αυτοκριτική, σε έναν διάλογο που πρέπει να είναι βαθιά πολιτικός
• για την αδυναμία μας να αντιληφθούμε ότι η απόρριψη της πρότασης κυβερνητικής συνεργασίας από ΠΑΣΟΚ και ΚΚΕ μάς οδηγούσε σε μια αδύναμη πρόταση για την επόμενη μέρα. Η απλή αναλογική είχε κλείσει τον κύκλο της πριν καν αυτός ανοίξει.
• για την αδυναμία μας να πείσουμε ότι δυσάρεστα μέτρα που πήραμε σε συνθήκες καταναγκασμού δεν ήταν δική μας επιλογή. Και το πληρώσαμε πολύ ακριβά. Ειδικά στον κόσμο των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων.
• για το ότι δεν αντιληφθήκαμε ότι η διαρκής υπόμνηση των διαπραγματεύσεων με τους θεσμούς δεν είναι ελκτική για μεγάλα κομμάτια του εκλογικού σώματος.
• για την αποτυχία μας να καταλάβουμε εγκαίρως ότι τα κάθε είδους επιδόματα, επιστρεπτέες προκαταβολές και απευθείας αναθέσεις είχαν δημιουργήσει μια κοινωνική ανοχή και συναίνεση υπέρ της Ν.Δ.
► Εθνικά θέματα – Εξωτερική πολιτική
Ξεκινάει μια νέα περίοδος η οποία βρίσκει τη χώρα μπροστά σε σημαντικές προκλήσεις στη διεθνή σκηνή.
Και υπήρξε δυστυχώς μια δήλωση του κ. Μητσοτάκη που δημιουργεί ερωτηματικά. Ρωτάμε ευθέως: Από ποιες εθνικές θέσεις προαναγγέλλει υποχωρήσεις; Είναι η εθνική κυριαρχία σχετική έννοια;
Η εθνική κυριαρχία, κύριε Μητσοτάκη, είναι έννοια αυστηρά προσδιορισμένη στο διεθνές δίκαιο.
Η Τουρκία είναι μια δύναμη αναθεωρητική. Και το χειρότερο που έχουμε να κάνουμε ως χώρα είναι να αφήσουμε παράθυρο για λύσεις εκτός πλαισίου του διεθνούς δικαίου. Όχι μόνο για να υπερασπιστούμε τα εθνικά μας συμφέροντα. Αλλά και την ειρήνη στην περιοχή.
Η στρατηγική και το δόγμα της «γαλάζιας πατρίδας» δεν θίγει μόνο τα εθνικά μας συμφέροντα. Απειλεί και τη σταθερότητα στην περιοχή. Την ειρηνική συνύπαρξη και τη συνανάπτυξη όλων των λαών της περιοχής.
Θεωρούμε ότι η πατρίδα πρέπει να έχει επαρκή άμυνα. Με αυτό το κριτήριο θα τοποθετούμαστε. Επαρκής άμυνα σημαίνει βεβαίως αμυντικά συστήματα, αλλά και επιχειρησιακή εγρήγορση.
Σημαίνει όμως και αποτελεσματική διπλωματική πρωτοβουλία.
Κάνουμε καθαρό το εξής. Τον πατριωτισμό του αριστερού και προοδευτικού κόσμου ούτε θα τον προδώσουμε ούτε θα τον παραδώσουμε σε άλλον. Όχι μόνο γιατί αυτή η παράταξη έχει υπερασπιστεί την πατρίδα και τη δημοκρατία με θυσίες εξορίες και φυλακίσεις.
Αλλά και γιατί στη διάρκεια της διακυβέρνησής μας η χώρα αναβαθμίστηκε διεθνώς. Με την επίλυση του Μακεδονικού και τη Συμφωνία των Πρεσπών, τις πρωτοβουλίες στα βαλκάνια, τη σύνοδο του ευρωπαϊκού νότου, τις τριμερείς της νοτιοανατολικής μεσογείου και, βεβαίως, τη διαχείριση των τεράστιων προσφυγικών ροών στις αρχές της διακυβέρνησης μας.
Η εφαρμογή του διεθνούς δικαίου λοιπόν, αποτελεί άγκυρα στις θέσεις που διατυπώνουμε και στον τρόπο που πολιτευόμαστε. Και για τον τρόπο με τον οποίο προστατεύουμε τα σύνορά από τον Έβρο μέχρι το Καστελόριζο, αλλά και το πως υποδεχόμαστε και αντιμετωπίζουμε τον κατατρεγμένο πρόσφυγα.
► Η κατάσταση στη χώρα
Συντρόφισσες και σύντροφοι
Οι εκλογές του Ιούνη έφεραν τη δημοκρατική παράταξη μπροστά σε ακόμα μια μεγάλη πρόκληση.
Και μιλώ για τη συστηματική, καθημερινή και άοκνη μάχη που καλούμαστε να δώσουμε, όχι μόνο απέναντι στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, αλλά και ενάντια στις ακροδεξιές ιδέες που έχουν πλέον πολλαπλούς προπαγανδιστές μέσα στην ελληνική βουλή.
Σαν σήμερα το 1965, εκδηλώθηκε η συνομωσία των Γλύξμπουργκ με τους αποστάτες, ανετράπη η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου, ξεκίνησαν τα Ιουλιανά και η χώρα οδηγήθηκε στα χέρια των πραξικοπηματιών.
Οι πατριδοκάπηλοι οδήγησαν σε μία μακρά περίοδο ανωμαλίας.
Σαν σήμερα το 1974, εκδηλώθηκε το πραξικόπημα ενάντια στον Μακάριο στην Κύπρο κατ' εντολή της χούντας του Ιωαννίδη. Τα τουρκικά στρατεύματα εισέβαλαν στο νησί και μέχρι σήμερα κατέχουν το 36% του νησιού, ενώ 200.000 Ελληνοκύπριοι εκτοπίστηκαν. Υπήρξαν χιλιάδες νεκροί και αγνοούμενοι.
Με αφορμή αυτή τη μαύρη επέτειο επαναλαμβάνουμε ότι πρέπει να υπάρξει δίκαιη και βιώσιμη λύση στο Κυπριακό, στη βάση των αποφάσεων του ΟΗΕ.
Πορευόμαστε με το ιστορικό δίδαγμα ότι η πατριδοκαπηλία της ακροδεξιάς έχει στοιχίσει στην πατρίδα μας.
Και με την ακλόνητη αποφασιστικότητα να δίνουμε καθημερινά τη μάχη απέναντι στην ακροδεξιά και στις αποκρουστικές ιδέες και πρακτικές της, όπως αρμόζει στην ιστορία μας.
Το ερώτημα σε αυτή τη βουλή μπαίνει για άλλους. Εμείς δεν έχουμε διλήμματα.
Προς τα που θα τραβά ο κ. Μητσοτάκης, όταν τον πλαγιοκοπεί η ακροδεξιά;
Θα αξιοποιήσει δυνάμεις της ακροδεξιάς για να πετύχει πλειοψηφία αναθεώρησης του Συντάγματος;
Τι είδους συμμαχίες και με τι ανταλλάγματα θα κάνει η Ν.Δ. με στόχο να επιβάλει τις πολιτικές της;
Μήπως θα επιλέξει μια πολιτική κατευνασμού των ακροδεξιών εξάρσεων; Θα συνεχίσει απέναντί τους την πολιτική της ευγενούς άμιλλας, όπως είδαμε στις προγραμματικές δηλώσεις; Θα αφήσει να εκλογικεύονται σκοταδιστικές ιδέες, όπως το ότι οι γυναίκες δε μπορούν να έχουν τον έλεγχο πάνω στο σώμα τους ή ιδέες που ακουμπούν ακόμα και θεωρίες περί καθαρότητας της φυλής;
Τον καλούμε να μην το πράξει. Να μην παίξει με την επικίνδυνη και περιθωριακή ακροδεξιά πλευρά. Να μην κανονικοποιήσει τα επιχειρήματα, τις ιδέες και τους παραλογισμούς που άρχισαν να ακούγονται από την πρώτη μέρα της κοινοβουλευτικής περιόδου.
► Οικονομία – Κοινωνία
Ο κ. Μητσοτάκης θέλει να συνεχίσει την εφαρμογή του σχεδίου του.
Το οποίο αν εξελιχθεί θα σημάνει μια τεράστια αναδιανομή εισοδημάτων και περιουσίας αλλά και διαιώνιση των προβλημάτων της ελληνικής οικονομίας.
Το σχέδιό του, όμως, θα επιχειρήσει να το υλοποιήσει σε περιβάλλον δημοσιονομικής πειθαρχίας και περιορισμού.
Δεν θα υπάρχει το πέπλο του φτηνού δανεισμού και της αύξησης του χρέους για να συγκαλύψει και να αναβάλλει τις επιπτώσεις αυτών των επιλογών στην κοινωνία και την οικονομία.
Εμείς απέναντι στη στρατηγική του κ. Μητσοτάκη,
Οφείλουμε σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, με συμμαχίες να διεκδικήσουμε από την Ε.Ε. κανόνες ισχυρής κοινωνικής σύγκλισης, στον αντίποδα των σκληρών δημοσιονομικών κανόνων, που έχει αποδεχθεί ο κ. Μητσοτάκης και τους οποίους πρέπει να αντιπαλέψουμε.
Δική μας πολιτική πρέπει να αποτελέσει εντός της χώρας η προστασία της α’ κατοικίας, της επαγγελματικής στέγης και της αγροτικής γης, όπως και η στήριξη της εργασίας.
Να μιλήσουμε για παραγωγική ανασυγκρότηση και νέο παραγωγικό μοντέλο. Όμως αυτό δεν υπάρχει αν δεν αλλάξει ο τρόπος χρηματοδότησης της ελληνικής οικονομίας και δεν αρθεί ο αποκλεισμός των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων από όλα τα χρηματοδοτικά εργαλεία.
Αλλιώς το εμπορικό έλλειμμα θα συνεχίσει να αυξάνεται, και η συγκέντρωση της οικονομικής δραστηριότητας στα χέρια ελάχιστων εταιρειών θα πάρει εκρηκτικές διαστάσεις.
Το δε φαινόμενο υποτιθέμενων επενδύσεων θα συνεχίσει να είναι κερδοσκοπικός οπορτουνισμός, όπως είπε ακόμα και ο Κώστας Σημίτης.
Δική μας υποχρέωση είναι η ενδυνάμωση της αγροτικής οικονομίας. Η αντιμετώπιση του τεράστιου κόστους παραγωγής και η χάραξη ενός υλοποιήσιμου και αποτελεσματικού σχεδίου για το μέλλον.
Δική μας προτεραιότητα θα πρέπει να είναι η δίκαιη ψηφιακή ανάπτυξη. Τα δίκτυα, τα δεδομένα, η τεχνητή νοημοσύνη και η ρομποτική πρέπει να γίνουν κτήμα της κοινωνίας, της οικονομίας, της εκπαίδευσης. Με ειδική μέριμνα για ισότιμη πρόσβαση όλων στα εργαλεία της νέας εποχής και δικλείδες προστασίας. Το μείζον ζητούμενο είναι η δίκαιη και καθολική διάχυση και αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών στην οικονομία και την κοινωνία.
Δικό μας στοίχημα θα πρέπει να είναι η αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης, της μεταναστευτικής κρίσης, της κρίσης δημοκρατίας.
Δική μας μέριμνα πρέπει να αποτελέσει η ενίσχυση των πολλαπλών σύγχρονων κινημάτων, η εκπόνηση μιας ουσιαστικής πολιτικής για την ισότητα που δεν θα περιορίζεται μόνο στην αντιμετώπιση της έμφυλης βίας και των γυναικοκτονιών, η θέσπιση και νομοθέτηση δικαιωμάτων που θα κατοχυρώνουν ισονομία για όλους τους ανθρώπους.
► Κόμμα
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Πρέπει με ειλικρίνεια και χωρίς περιστροφές να μιλήσουμε για το κόμμα μας.
Όλες και όλοι εμείς καλούμαστε να λάβουμε κρίσιμες αποφάσεις για την επόμενη ημέρα.
Οφείλουμε να υπερασπιστούμε την κοινή μας προσπάθεια, την πίστη των προοδευτικών πολιτών στην πρότασή μας.
Οφείλουμε να υλοποιήσουμε τις ομόφωνα ψηφισμένες αποφάσεις μας.
Οφείλουμε να απαντήσουμε στα σφάλματα και στις αδυναμίες μας με βαθιές και προωθητικές τομές. Όχι με επανάληψη σφαλμάτων και ολιγωριών, όχι με πισωγυρίσματα και αυτοπεριορισμούς.
Πυξίδα μας είναι η επικαιροποιημένη ταυτότητά μας, όπως περιγράφεται στη διακήρυξή μας. Είναι σαφής και καθόλου θολή.
Εκφράζουμε και συσπειρώνουμε όλον τον κόσμο από την αριστερά ως το προοδευτικό κέντρο.
Κάθε αναδίπλωσή μας στη «φωλιά» της ριζοσπαστικής αριστεράς και μόνο θα ήταν μεγάλο λάθος.
Η περίοδος της απλής αναλογικής έκλεισε. Σε περιβάλλον ενισχυμένης αναλογικής, μόνο παρατάξεις που εκφράζουν ευρύ τόξο δυνάμεων μπορούν να κερδίζουν εκλογές.
Αν, λοιπόν, η διακήρυξή μας ήταν μία φορά επίκαιρη όταν τη συνομολογήσαμε, είναι πολλαπλά πιο επίκαιρη τώρα, σε περιβάλλον ενισχυμένης αναλογικής.
Και αν κάτι θα ήθελε ο αντίπαλός μας, αυτό θα ήταν να μη δούμε τις δομικές αδυναμίες μας κατάματα.
Θα ήθελε να μην απαντήσουμε στα αμείλικτα διλήμματα της συγκυρίας.
Αν ο αντίπαλός μας θα ήθελε κάτι, αυτό θα ήταν ο αυτοπεριορισμός μας σε μία μόνο περιοχή του πολιτικού φάσματος.
Θα ήθελε να μην ασχοληθούμε με τους πολλούς, που εγκατέλειψαν στην κάλπη τον ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία ενώ τον επέλεγαν από τον Ιούνιο του 2012 και μετά.
Η διεύρυνσή μας είναι στρατηγική που υπηρετούμε από τις αρχές της περασμένης δεκαετίας. Έφερε αλλεπάλληλα κύματα αγωνιστών και αγωνιστριών στις τάξεις του ΣΥΡΙΖΑ.
Με δειλά βήματα το 2010, εμφατικά το 2012 ανεβήκαμε στην κατηγορία των κομμάτων που διεκδικούν τη διακυβέρνηση.
Δεν ήταν πολιτική «μίας χρήσης», δεν ήταν ένα στιγμιαίο γεγονός.
Ήταν και είναι μια σαφής, διαρκής και εφαρμοσμένη πολιτική, που ξεδιπλώθηκε σε αλλεπάλληλα κύματα μέσα σε μία πορεία ετών και μας έφερε στη θέση της διακυβέρνησης.
Μετά την εκλογική ήττα έχουν διατυπωθεί απόψεις, θεμιτές βεβαίως, ότι αυτή η πολιτική απέτυχε.
Πιστεύω βαθιά ότι θα ήταν τεράστιο λάθος να την ακυρώσουμε.
Στο δε ερώτημα για το ποιους θέλουμε να εκπροσωπούμε, πρέπει να είμαστε σαφείς.
Οι λέξεις και οι προσδιορισμοί δεν πρέπει να φοβίζουν.
Και όταν μιλάμε για κέντρο, θα πρέπει να έχουμε στο νου μας την ανάγκη να αποτραπεί η οργανική συγκόλληση μεταξύ του κέντρου και της Δεξιάς.
Όταν λέμε ότι εκφράζουμε τους πολίτες από την αριστερά ως το προοδευτικό κέντρο, δε μιλάμε για εκείνους και εκείνες στους οποίους και στις οποίες απλώς απευθυνόμαστε.
Μιλάμε για τα συστατικά στοιχεία της ταυτότητάς μας.
Μιλάμε για την κοινή κληρονομιά πολλαπλών αγωνιστικών διαδρομών.
Αγωνιστικών διαδρομών απέναντι στην καχεκτική μετεμφυλιακή δημοκρατία (Ηλίας Νικολακόπουλος), στις εκλογικές στρεβλώσεις, στις ανακτορικές παρεμβάσεις και στην εκτροπή από τη δημοκρατία.
Την κληρονομιά των αγώνων της μεταδικτατορικής περιόδου, αλλά και της δημοκρατικής έκρηξης του 1981.
Την κληρονομιά των κινημάτων απέναντι στην παγκοσμιοποίηση, των κινημάτων για μια διαφορετική Ευρώπη, αλλά και την κληρονομιά των μεγάλων κινητοποιήσεων στις αρχές της περασμένης δεκαετίας.
Μιλάμε για τον απαραίτητο πλουραλισμό μιας παράταξης που, με την ευρύτητα και το προοδευτικό της πρόγραμμα, διεκδικεί πλειοψηφία. Διεκδικεί κυβέρνηση, διεκδικεί εξουσία.
Αυτή η παράταξη δεν έχει ιδιοκτήτες και ενοικιαστές, έχει ισότιμους αγωνιστές και αγωνίστριες που ο καθένας και η καθεμιά κουβαλά περήφανα στις αποσκευές του, την πορεία και τους αγώνες του για την πρόοδο και τη δημοκρατία στην πατρίδα μας.
Το βλέμμα μας λοιπόν, πρέπει να είναι στραμμένο στην κοινωνία και όχι εντός μας.
Η θέση του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία στο πολιτικό σκηνικό και η χρησιμότητά του για τη χώρα είναι να αποτελεί την εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης.
Είμαστε η μοναδική προοπτική απομάκρυνσης της κυβέρνησης Μητσοτάκη από την εξουσία.
Τίποτε λιγότερο δεν αντιστοιχεί στις προσδοκίες των πολιτών που μας ψήφισαν ή θα μας ξαναψηφίσουν, αλλά και κάθε πολίτη που παρακολουθεί με αγωνία τις εξελίξεις, αναζητώντας μια πολιτική διέξοδο.
► Οι στόχοι
Συνεπώς θα πρέπει να βάλουμε στόχους.
• Να επαναπροσδιορίσουμε τον εαυτό μας ως δύναμη θετικής προοπτικής. Η Αριστερά και η δημοκρατική προοδευτική παράταξη πρέπει να ενσωματώνουν και να εκφράζουν τις θετικές προσδοκίες του λαού. Τις προσδοκίες για βελτίωση της ζωής και για κοινωνική κινητικότητα. Η εικόνα του καλού διαπραγματευτή δεν αρκεί για να μας εμπιστευτεί ο ελληνικός λαός ξανά.
• Να πείσουμε, κάτι που δεν έχουμε καταφέρει ως τώρα, ότι πολύ σκληρές μνημονιακές πολιτικές, που μας επιβλήθηκαν, δεν ήταν δικό μας πρόγραμμα.
• Να ξανακερδίσουμε τους μετριοπαθείς ψηφοφόρους του κέντρου και της κεντροαριστεράς που έκαναν άλλες επιλογές.
• Να ξανακερδίσουμε τη νεολαία που για πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια επέλεξε, κατά πλειοψηφία, τη Ν.Δ.
• Να επανασυστήσουμε την εκλογική συμμαχία του 2015 μεταξύ μισθωτών και μεσαίας τάξης, που μας έφερε στην κυβέρνηση.
• Να αποκτήσουμε ακτινοβολία στα συνδικάτα, στην αυτοδιοίκηση, στη μικρή και μεσαία επιχειρηματικότητα.
► Οι τρόποι
Το πως θα πετύχουμε τους ανωτέρω αυτονόητους στόχους, πρέπει να είναι το αντικείμενο ενός δημοκρατικού, ψύχραιμου και ειλικρινούς διαλόγου στην πορεία για την εκλογή της νέας μας ηγεσίας.
Είναι αδιαμφισβήτητο ότι οι τρόποι που απαντούν στους στόχους, περνούν μέσα:
• Από τις αυτοδιοικητικές εκλογές, όπου θα κληθούν να δώσουν τη μάχη τα στελέχη μας και οι προοδευτικοί άνθρωποι της αυτοδιοίκησης.
• Από την εκλογή με καθολική ψηφοφορία νέων νομαρχιακών επιτροπών.
• Από το συνέδριο μας που θα εκλέξει και νέα συλλογική ηγεσία.
• Από τη συγκρότηση προοδευτικών δικτύων συνεχείς διαβουλεύσεις και πανελλαδικές συνδιασκέψεις.
• Από την αποκατάσταση των σχέσεών μας με τη μεσαία τάξη.
• Από την οργάνωση της μάχης των ευρωεκλογών με συμμαχίες πολλαπλές εντός αλλά και κυρίως σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
► Υποψηφιότητα
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
αυτές είναι οι προτεραιότητες που πιστεύω ότι πρέπει να αναπτύξουμε. Να κάνουμε καθαρές επιλογές. Να τις υπηρετήσουμε με ενότητα. Και από την επόμενη μέρα της εκλογής θα είμαστε όλοι μαζί.
Υπηρετώ αυτό το κόμμα από τότε που άρχισα να καταλαβαίνω πολιτική. Όμως δεν αισθάνομαι περισσότερο ΣΥΡΙΖΑ -Προοδευτική συμμαχία από κανένα από τους συντρόφους και τις συντρόφισσες που συγκλίναμε σε κοινή πορεία τα τελευταία χρόνια.
Θα αγωνιστώ με όλες μου τις δυνάμεις για να μην αισθάνεται κανένας ιδιοκτήτης και κανένας ενοικιαστής.
Θα υπηρετήσω την ενότητα του με όλες μου τις δυνάμεις.
Σας μιλώ ανθρώπινα και όχι απλώς πολιτικά.
Δε φανταζόμουν ότι θα έρθει η στιγμή που θα σταθώ στο βήμα της κεντρικής του επιτροπής και θα πω αυτές τις λέξεις.
Με αίσθημα ευθύνης και ταπεινότητας, λοιπόν, καταθέτω ενώπιον της κεντρικής επιτροπής την υποψηφιότητα μου για την προεδρία του κόμματος.
Τα καθήκοντα και οι αγώνες που μας περιμένουν είναι και πάλι πολλά και πολλοί. Μεγάλο είναι και το χρέος μας.
Σήμερα κάνουμε το πρώτο βήμα μιας μεγάλης αντεπίθεσης του προοδευτικού κόσμου της χώρας.
Σήμερα ξεκινάμε ένα εγχείρημα μιας νέας νικηφόρας πορείας.
Οι πολίτες δεν περιμένουν από εμάς τίποτε λιγότερο.
Δεν θα τους απογοητεύσουμε.
Σας ευχαριστώ.