Παρέμβαση του Νίκου Παππά, κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία και βουλευτή Β3 Νότιου Τομέα Αθηνών, στην Ολομέλεια της Βουλής
«Σήμερα είδαμε ένα πάρα πολύ γλυκό και αρμονικό τανγκό μεταξύ του κ. Μητσοτάκη και της κυρίας Κωνσταντοπούλου, οι οποίοι αναπαράγουν ακριβώς τα ίδια επιχειρήματα. Πάνω από μία πλάνη σύγκρουσης, έρχονται συντονισμένα να μας πουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε το “όχι”, “ναι”. Ξεχνάνε, όμως, και οι δύο ότι έγιναν εκλογές τον Σεπτέμβρη του 2015. Τότε που ο κ. Μητσοτάκης ήταν υποψήφιος με τη Ν.Δ., η οποία ζητούσε να συνεχιστεί το προηγούμενο πρόγραμμα, και η κυρία Κωνσταντοπούλου με τον κ. Λαφαζάνη, που ανοιχτά ζητούσαν να πάει η χώρα στη δραχμή». Αυτό τόνισε ο Νίκος Παππάς, απαντώντας στην τοποθέτηση της Ζωής Κωνσταντοπούλου στην Ολομέλεια της Βουλής.
Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, κατά την τοποθέτησή του στη συζήτηση του νομοσχεδίου του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, επεσήμανε ότι η συντονισμένη ρητορική τους δεν είναι τυχαία. «Μητσοτάκης και Κωνσταντοπούλου συντονίζονται στις επιθέσεις απέναντι στην Αριστερά και την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ», προσπαθούν να πείσουν ότι «η δική μας κυβέρνηση έφερε το τρίτο και χειρότερο μνημόνιο». Για να συνεχίσει: «Θα ξεχάσουμε την πρόσφατη οικονομική ιστορία; Δεν έπεσε 25% το ΑΕΠ μεταξύ 2010 και 2015; Δεν βγήκε η χώρα από την επιτροπεία το 2018; Δεν έχουμε ρυθμισμένο χρέος από εκεί και πέρα;».Ο ίδιος υπογράμμισε, επίσης, ότι και οι δύο λένε ότι δεν υπάρχει διαχωρισμός Αριστεράς και Δεξιάς, ενώ ελεεινολογούν και τη Συμφωνία των Πρεσπών, «η οποία τους έφερε αγκαζέ και με την ακροδεξιά στα συλλαλητήρια απέναντι στην κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα, που, με υπουργό τον Νίκο Κοτζιά, έλυσε ένα χρονίζον μείζον ζήτημα για την ελληνική εξωτερική πολιτική».
Σε επόμενη παρέμβασή του, ο Νίκος Παππάς ανέφερε ότι «οι παθιασμένοι εχθροί της Αριστεράς φαίνεται ότι δεν βρίσκονται μόνο στα κυβερνητικά έδρανα».
Σε σχέση με την παρουσία του κ. Μητσοτάκη στην Ολομέλεια είπε: «Ο κ. Μητσοτάκης εμφανίστηκε ψεύτης για το παρελθόν και δειλός για το σήμερα. Το έκανε και σήμερα. Έρχεται, κάνει μια ομιλία και τρέπεται σε φυγή. Που είναι η αυτοπεποίθησή του; Που είναι η επάρκειά του να αντιμετωπίσει τους πολιτικούς αντιπάλους; Τελειώνει με το πέρας της πρώτης του τοποθέτησης;».